Laatst besefte ik me opeens dat ik bijna nooit meer te laat kom voor afspraken. Ik ging op onderzoek uit waar het door kwam. Er zijn heel veel factoren die bijdragen aan mijn verbeterde punctualiteit, maar ik denk dat ik de belangrijkste heb gevonden.
Tot een paar jaar geleden had ik de (onbewuste) overtuiging dat ik mijn tijd zo efficiënt mogelijk moest indelen, omdat ik het chronisch tekort kwam.
Daar uit voort kwam de (wederom onbewuste) overtuiging dat te vroeg op een afspraak zijn zonde van mijn tijd was.
5 minuten… Oké. Maar meer dan 5 minuten te vroeg voelde als het verspillen van kostbare minuten die ik eigenlijk had kunnen inzetten voor iets anders.
In de afgelopen jaren heb ik langzaam afscheid genomen van het idee dat ik alle ballen tegelijkertijd hoog moet houden. Een beetje in lijn met mijn overtuiging dat consistentie niet heilig is. Dat heeft me veel meer ruimte gegeven om niet alles tegelijkertijd te moeten of willen.
Daarnaast merkte ik laatst op dat ik een nieuwe overtuiging heb over te vroeg komen. Het was toen ik twee weken geleden een training gaf. Ik wilde 30 minuten voor aanvang aanwezig zijn om me voor te bereiden. Door mijn ruime planning was ik zelfs 45 minuten te vroeg.
De Eveline van een paar jaar geleden had gedacht “Zonde van je tijd dat je veel te vroeg bent!” Maar dit keer merkte ik een andere gedachte op “Wat een luxe dat ik nu nog even een kopje koffie kan drinken en door Instagram kan scrollen!”
Sinds ik mezelf meer ruimte geef om te vroeg op afspraken aan te komen, ben ik veel meer ontspannen onderweg. Rode stoplichten, files of treinvertraging irriteren me (bijna) niet meer. Gek genoeg voelt het alsof ik meer in controle ben over de omstandigheden, terwijl er aan de wereld niks veranderd is.
Dus bij deze een kleine uitdaging voor jou: onderzoek eens wat jouw gedachten zijn over (veel) te vroeg aankomen op een afspraak. Wie weet leer jij, net als ik, nog iets over jezelf.
Tip van Tiff: Plan (extra) reistijd in je agenda in met een melding.
Gestresst, gehaasd en zwetend. Dat is vaak hoe ik op het station of op een afspraak aan kom. Zoals Eveline zei komt dit bij mij ook door de overtuiging dat mijn tijd zo efficiënt mogelijk benut moet worden. Zelfs als ik die tijd besteed aan op de bank een spelletje spelen of zo lang mogelijk een serie kijken. Want dat is nuttiger dan doelloos staan wachten tot de trein eindelijk arriveert, toch? Nou, niet helemaal. Dat stressen, haasten en zweten kost me enorm veel energie waardoor ik uitgeput op de plek van bestemming aankom waar ik vervolgens weer tijd voor nodig heb om van bij te komen.
Het grappige is: wanneer ik (per ongeluk) vroeger ben voelt dat als ontzettende luxe en geniet ik enorm van de rust die ik dan ervaar. En hier werd ik tijdens het gesprek over deze mail pas bewust van!
Vaak vergeet ik dat spullen pakken, schoenen en een jas aantrekken ook tijd kost. Nu houd ik daar rekening mee door de reistijd + 5 minuten extra in mijn agenda in te plannen met een melding. Zo weet ik precies “Als ik nú begin met vertrekken hoef ik niet te haasten en ben ik lekker op tijd!”
Deze blog werd eerder verstuurd als nieuwsbrief. Wil je deze berichten als nieuwsbrief krijgen? Schrijf je dan via deze link in voor de Master Jar Mail.