Je limieten respecteren. Een heel belangrijke pijler binnen de Master Jar.
Ik kan zo een lijstje uit mijn mouw schudden met “3 tips om jouw limieten te respecteren”.
Plan tijd met jezelf in Tijd in stilte met jezelf spenderen is belangrijk, omdat je dan de mogelijkheid krijgt om naar jouw eigen gedachten te luisteren. Het zijn de gedachten van jezelf over jezelf.
Plan tijd voor jezelf in Maakt tijd voor jezelf vrij, zodat je dingen doet die jij leuk en belangrijk vindt. Van een middagje shoppen tot koffie drinken bij een vriendin. We zetten vaak werk op de eerste plaats, het huishouden moet gerund worden en misschien zorg je ook nog voor iemand anders.
Check regelmatig bij jezelf in Waar heb je behoefte aan? Wat heb je nodig? En zorg ervoor dat je in die behoeften voorziet door tijd met en voor jezelf in te plannen.
Deze lijst zou zó op Instagram kunnen (voel je vrij om hem daar te delen met een tag naar @themasterjar). En hoewel ik in ieder puntje geloof, ik weet dat ik hiermee aan de oppervlakte blijf. Dat je hier niet écht mee geholpen bent.
Laatst coachte ik bijvoorbeeld iemand, laten we haar Iris noemen. Sinds een paar maanden heeft Iris een nieuwe baan. Een contract voor 2,5 dag per week (dus géén 0-uren contract) en mooie extra’s zoals veel meer vrije dagen dan het wettelijk verplichte minimum.
Als onderdeel van haar werk moest Iris naar een team-evenement. De combinatie van een andere locatie, een overvol programma en het wennen aan haar nieuwe functie maakte dat ze volledig overprikkeld (lees: over haar limieten) aan haar weekend begon. Niet zo gek dat het op zaterdagochtend flink in haar nek schoot. Op maandag was de pijn nog niet over.
“Maarja, die nekpijn is niet ‘echt’ ziek. Dus ging ik met een pittenzak in mijn nek naar het werk.” zei Iris in de sessie.
Ik vroeg haar “Aan welke voorwaarden moet jij eigenlijk voldoen om je ziek te melden?”
Het was even stil. Daarna gaf ze geen antwoord op de vraag, omdat ze meteen tot een inzicht kwam. Vóór deze baan heeft ze altijd 0-uren contracten gehad. Belangrijk werk waarbij ze veel spreekwoordelijke brandjes moest blussen. Toen zei ze “Dus ook als ik maar nét kan werken, dan ga ik. Uitrusten doe ik later maar. Ziekmelden doe ik alleen als ik écht niet kan komen.”
Als ik Iris zou wijzen op de lijst waarmee ik deze blog opende, is ze daar niet echt mee geholpen. In haar overtuiging plant ze namelijk al tijd met en voor zichzelf in - namelijk buiten haar werk.
Hoe komt het dat ze zich dan niet “gewoon” ziek meldde? In de sessie kwamen we op de volgende lijst:
Angst dat ze niet ziek genoeg was om zich ziek te mogen melden.
Angst dat haar werkgever haar ongemotiveerd zou vinden.
Angst dat ze teveel zou missen (bij Iris afkomstig uit de jaren dat ze studeerde, waar 3 lessen missen een onvoldoende betekende).
Angst om op het laatste moment afspraken af te zeggen.
Angst dat ze geen geld zou verdienen (bij Iris afkomstig uit de jaren dat ze een 0-uren contract had).
En als ze haar salaris gestort zou krijgen, ze het geld niet verdiend zou hebben.
Niet weten HOE ze zich ziek moest melden.
En ook: De overtuiging dat “even doorbijten” makkelijker is dan dealen met alle bovenstaande punten.
We verwachten vaak van onszelf (en anderen) dat we dit soort dingen “gewoon” kunnen. Dat als ze niet weten hoe, dat ze het “gewoon” vragen.
Maar als je niet beter weet dan altijd dóórduwen, dan kan het heel onveilig voelen om je ziek te melden. Het kan zelfs onveilig voelen om te vragen hoe je je ziek moet melden. “Want wat als ze dat tegen me gebruiken?”
Toen Iris dat inzag, werd ze vastberaden om het in de toekomst anders te doen. Omdat ze zichzelf en haar handelen nu veel beter begreep.
Toevallig had Iris een paar dagen later door persoonlijke omstandigheden op het allerlaatste moment een dag vrij nodig. Eentje die ze waarschijnlijk niet vrij had genomen als we die sessie niet hadden gedaan. Missie geslaagd ✅
Dit is het werk wat we doen in de Master Jar plancursus. Ik leer je nieuwe manieren van denken en ondersteun je in de community. Ben je er klaar voor?
Tip van Tiff: Balans is key.
Tiffany is Master Jar coach in wording, zie hier haar voorstelpost op Instagram.
Ik ben ontzettend goed in tijd met en voor mezelf inplannen, maar daar komt ook een valkuil bij kijken: soms raak ik zo verdwaald in mijn gedachten dat het resulteert in piekeren.
Merk je dat je met je gedachten blijft hangen op een bepaald onderwerp? Dan is dat een signaal om er even uit te stappen. Ga een stukje wandelen, of bel iemand op om te kletsen. Later kun je weer bij jezelf inchecken en waarschijnlijk kijk je er dan anders tegenaan.
Deze blog werd eerder verstuurd als nieuwsbrief. Wil je deze berichten als nieuwsbrief krijgen? Schrijf je dan via deze link in voor de Master Jar Mail.
Comments