Meer dan gewoon onzeker.
“Iedereen heeft wel eens last van imposter syndrome.” Las ik laatst op Instagram. Die zin voelde als nagels over een krijtbord. That’s not how any of this works!
Meteen wilde ik uitleggen hoe het dan wél zit. Ik nam er een podcast over op, maar na publicatie trok ik hem terug. Want imposter syndrome (of hoe ik het liever noem: imposterism, hier leg ik uit waarom) is veel groter en dieper geworteld dan gewoon onzeker en/of perfectionistisch zijn. En dat onderwerp wilde ik graag recht doen door het “goed” te benoemen.
Na kort laten bezinken rolde er in één weekend een vierweekse imposterism serie uit mijn vingers. Misschien heb je daar al posts van voorbij zien komen. Ik vertel je graag waarom het onderwerp imposterism me zo aan het hart gaat.
Eigenlijk weet ik niet beter dan dat ik altijd al onzeker was over mijn prestaties. Zo volgde ik in de brugklas al een serie faalangsttrainingen (niet dat het iets hielp, maar oké). En ook tijdens mijn hbo ICT & Media Design studie bleef de faalangst.
Maar zoals ik al zei: imposterism is méér dan onzekerheid. Imposterism geeft je een vervormd beeld van de realiteit.
Zo was ik ervan overtuigd dat ik niet goed genoeg was in het technische ICT component van mijn opleiding om te kunnen slagen. Ik wist op dat moment 100% zeker dat het een objectief feit in de wereld was dat ik niet goed genoeg was. En hoeveel complimenten ik ook kreeg en hoeveel hoge cijfers ik ook haalde… de overtuiging bleef.
Om te vechten tegen die overtuiging dat ik niet goed genoeg was, werkte ik (veel en veel) te hard. De laatste 1,5 jaar van mijn studie was ik er minstens 50 uur per week mee bezig. Stiekem hoopte ik dat de docenten me dan wel een voldoende moesten geven om mijn inzet.
Uiteindelijk behaalde ik mijn diploma. Cum laude. En ik was er écht van overtuigd dat ik mijn diploma had behaald op inzet in combinatie met dat ik een vrouw ben. In ieder geval niet omdat ik een competente vakvrouw was. Dat kon namelijk niet, want ik was simpelweg niet goed genoeg. Ik was zelfs bang dat mijn diploma ingetrokken zou worden als de onderwijsinspectie mijn werk zou controleren. Ik voelde me een imposter, een bedrieger.
Dat is wat imposterism met je kan doen. Het fuckt met je beeld van de realiteit.
We zijn nu bijna vijf jaar verder en inmiddels weet ik (al een tijdje) dat ik mijn diploma dubbel en dwars verdiend heb. En dat heb ik voor een groot deel te danken aan mijn kennis over imposterism.
Maar ik heb me heel lang heel eenzaam gevoeld in mijn diepgewortelde onzekerheid. Mensen in mijn omgeving snapte het niet. "Je hebt je diploma nu toch? Waarom ben je toch zo onzeker? Gewoon niet zo denken! Je moet gewoon trots zijn op jezelf! Wees nou eens dankbaar!" waren uitspraken waardoor ik me alleen maar meer als een aansteller ging voelen.
Maar door informatie over imposterism viel er opeens heel veel op zijn plaats. Er kwam een verklaring voor mijn onzekerheid (in een notendop: imposterism is een overlevingsmechanisme). En ik leerde wat ik kon doen om er steeds minder last van te krijgen.
En nu wil ik deze kennis doorgeven. Aan jou. En iedereen die ook worstelt met imposterism.
Dat doe ik met de gratis Master Jar imposterism serie. Die serie bestaat uit vier podcasts die online komen op het Master Jar podcast kanaal. Begeleid door (werk)dagelijkse Instagram posts om je herkenning, kennis en inspiratie te bieden. Op het programma staat:
Week 1: Wat is imposterism en hoe herken ik het?
Week 2: Imposterism met de focus op uitstelgedrag.
Week 3: Imposterism met de focus op overwerken.
Week 4: Jouw vragen over imposterism beantwoord.
Deze blog werd eerder verstuurd als nieuwsbrief. Wil je deze berichten als nieuwsbrief krijgen? Schrijf je dan via deze link in voor de Master Jar Mail.