Bijna twee weken geleden gaf Liza me een andere kijk op hobby’s. Die andere kijk heeft me enorm geholpen om ‘lichter’ naar hobby’s te kijken. Daarom geef ik dit inzicht graag aan jou door. (Sowieso is Liza een volgtip voor inclusieve kaartjes en cadeautjes en een dosis feel good op je Instagram timeline. (Volg Inclusicards op Instagram.)
Al zo lang ik me kan herinneren heb ik een haat-liefde verhouding gehad met hobby’s. Ik geloof dat het komt doordat ik de lat voor een hobby (onbewust) onhaalbaar hoog heb gelegd. Zo werd ik me laatst bewust van een paar overtuigingen die ik had over hobby’s:
Een hobby is zó leuk, dat je altijd zin hebt om ermee bezig te zijn.
Een hobby is pas de moeite waard als je er consistent mee bezig bent.
Voor een hobby moet je iets maken of doen.
Door die overtuigingen dacht ik dat ik geen hobby’s had. En maakte ik ook geen tijd om er mee bezig te zijn.
Koken kon geen hobby zijn, want dat is iets wat nou eenmaal moet. Documentaires kijken kon geen hobby zijn, want dat is een ‘luie’ activiteit. Borduren of lezen konden geen hobby’s zijn, want dat deed ik niet regelmatig. En tuinieren kon geen hobby zijn, want daar had ik niet altijd zin in.
Vol bewondering keek ik naar de hobby’s van anderen. Mijn tante met scrapbooking en kaarten maken. Mijn moeder die een tijd zelf sieraden maakte. Een vriendin van mijn moeder die taarten bakte. Mijn vader die autoraces bezoekt. Een vriendin, Cynthia, die wijn proeft en daar cursussen voor volgt. Mijn schoonvader die wielrent.
Zij voldeden aan mijn onbewuste eisen: ze hadden er altijd zin in (althans, zo leek het), waren er regelmatig mee bezig en maakten of deden iets.
Maar mijn hobby’s telden niet. Een hompje klei, borduurwerkjes, mijn bullet journal en spullen om sieraden mee te maken lagen te verstoffen in de kast. En daar had ik natuurlijk een (heel negatief) oordeel over.
De laatste jaren ben ik een stuk zachter naar mezelf geworden. Een hobby is volgens de Van Dale “ontspannende bezigheid voor in de vrije tijd; = liefhebberij”. En die hoeft niet herhaald te worden (mag wel, maar moet dus niet).
Terug naar het inzicht dat Liza met mij deelde. We zaten samen een paar uur in de auto na een sprekersklus in België. Toen ik bij Liza om de hoek was zei hen “Ik zie een hobby als een activiteit. Wat kost een kaartje naar een museum, toegang tot een pretpark of een middagje op het terras zitten? Zoals je daar geld aan uitgeeft, kun je ook geld uitgeven aan hobbyspullen. Nu zie ik mijn kast niet als een berg mislukte hobby’s, maar als een kast vol activiteiten.”
Het liefst had ik er nog úren over doorgepraat. Maar ik liet het marineren toen ik alleen in de auto naar huis verder reed. En bijna twee weken later vond het inzicht zijn weg naar jou.
Spreekt dit onderwerp je aan? Dan raad ik de Master Jar podcast aflevering #11 “consistentie is niet heilig” aan. En mijn post “Eén keer telt ook.” op Instagram.
En kun je mijn hulp gebruiken om meer ongedwongen aan de slag te gaan met jouw hobby’s, stap dan in het Master Jar programma.
Deze blog werd eerder verstuurd als nieuwsbrief. Wil je deze berichten als nieuwsbrief krijgen? Schrijf je dan via deze link in voor de Master Jar Mail.
Comments